nātus (gnā-)

   nātus (gnā-) adj.    [P. of nascor], born, made, destined, designed, intended, produced by nature, fit : huic natus rei, ferundis miseriis, T.: non sibi soli: loca insidiis, L.: vir ad omnia summa: canor mulcendas natus ad aurīs, O.: in vanos tumultūs gens, L.: Nos fruges consumere nati, H.: animal tolerare labores, O.: nati in usum laetitiae scyphi, H.: dira in periuria linguae, O.: adversus Romanos hostis, L.: animal propter convivia, Iu. —Plur n . as subst: terrā nata, productions of.— Constituted by nature : non scripta sed nata lex: ita natus locus est, L.: versūs male, H.—In the phrases, pro re natā, or (old) e re natā, under present circumstances, as matters are : ut in iis pro re natā non incommode possint esse: E re natā melius fieri haud potuit, T.—With a phrase expressing time, old, of the age of : eques annos prope XC natus: Cato annos octoginta natus excessit e vitā, at the age of .—With maior or minor: annos natast sedecim, Non maior, T.: minor quinque et viginti annis natus, N.: homo annos maior quadraginta, over forty years old : liberi maiores quam quindecim annos, L.—With plus or amplius : annos sexaginta natus es aut plus, T.: non amplius novem annos natus, N.—As subst m., a son : crudelis, V.: caritas, quae est inter natos et parentes, children : Cum pecore et gnatis, H.